viernes, 3 de julio de 2009

Fame




FAME
Eran dúas velliñas e un neno.
Todos os días chegaban con andar canso,
pouco a pouco, sorteando os escombros
das casas derrubadas. Silenciosamente,
nun curruncho da rúa, alí onde nós estabamos
cantando, esperaban caladas, concentradas,
isoladas, coma frores murchas. O neno falaba
cos soldados. Os rancheiros arrastraban até a porta
as perolas renegridas e graxentas
e púñanse a repartir a bozofia que sobrara
do xantar. As velliñas e o neno ateigaban as
súas tarteiras e após marchaban, como viñeran,
con andar canso, pouco a pouco, coma tres cousas
negras que se esvaían na estraña paisaxe
tragadas pola boca negra do refuxio antiaéreo.

No hay comentarios: